Wiadomości

Nieumyślne spowodowanie śmierci, art. 155 Kodeksu karnego

Opublikowany: cze 20, 03:01

„Kto nieumyślnie powoduje śmierć człowieka, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.”

Pojęcie nieumyślności określone jest w art. 9§2 Kodeksu karnego będą to te przypadki spowodowania śmierci człowieka, gdy sprawca nie chciał tej śmierci, ani się na nią nie godził, a jedynie dopuścił się naruszenia reguł ostrożności. Czyli są to sytuacje, gdy nastąpienie śmierci w wyniku zachowania sprawcy było obiektywnie przewidywalne. Pamiętajmy, że musi istnieć związek przyczynowy pomiędzy naruszeniem reguł a skutkiem, czyli śmiercią człowieka. Istotą przyjęcia znamienia „nieumyślności” jest brak po stronie sprawcy zamiaru dokonania jakiegokolwiek przestępstwa np.: ktoś chciał pobić człowieka, ale na skutek tego pobicia pokrzywdzony zmarł. To wówczas mamy umyślne pobicie z nieumyślnym spowodowaniem śmierci. Sprawca nie będzie odpowiadał za nieumyślne spowodowanie śmierci, bo on chciał pobić.

Przestępstwo to może być popełnione przez działanie jak i przez zaniechanie. Możliwe jest także współdziałanie np.: ktoś zostawia nabity pistolet w widocznym miejscu, a więc ewidentnie narusza zasadę ostrożności. Przychodzi ktoś inny bawi się tym pistoletem pada strzał i zostaje zastrzelony człowiek.

Jeżeli nieumyślne spowodowanie śmierci było następstwem błędu, co do okoliczności stanowiących znamię czynu zabronionego (art. 28 Kodeksu karnego), to w tym przypadku błąd sprawcy wyłącza odpowiedzialność za umyślne przestępstwo, ale może mieć zastosowanie właśnie art. 155 kk., gdy zostały spełnione wszystkie zawarte w jego treści przesłanki czynu zabronionego np. myśliwy przy złej widoczności strzela myśląc, że celuje w zwierze tymczasem trafia człowieka.

Przy art. 155 kk. najważniejsze jest, aby odróżnić go od zabójstwa zwykłego z art. 148 kk.. Różnice będą tkwiły przede wszystkim w stronie podmiotowej czynu. W art. 148 kk. sprawca ma zamiar czy to bezpośredni czy wynikowy zabicia i swoim działanie lub zaniechaniem zmierza do realizacji celu, jakim jest śmierć człowieka. Natomiast przy 155 kk. śmierć człowieka jest niezamierzonym skutkiem.

W swoim orzecznictwie Sąd Najwyższy stwierdził, że śmierć człowieka przy kwalifikacji z art. 155 kk. jest niezamierzonym skutkiem zachowania sprawcy polegającym na niezachowaniu przeciętnego obowiązku ostrożności w sytuacji, gdy na podstawie normalnej zdolności przewidywania i ogólnego obowiązku dbałości o życie ludzkie lub przewidywania skutków własnego zachowania można wymagać od człowieka, aby nie dopuścił do następstwa skutku.

Jakie jeszcze sytuacje mogą być, kwalifikowane art. 155 kk. np.: ktoś dał osobie nietrzeźwej kluczyki do samochodu i w następstwie wypadku osoba ta zginęła, albo dał osobie nie mającej uprawnień do prowadzenia pojazdu, umiejętności?

Będą to przypadki z błędami w sztuce lekarskiej. Jeżeli będziemy cokolwiek zarzucali lekarzom, to, jeżeli nie zakwalifikujemy przestępstwa z art. 231 kk. albo art. 247 kk., to właśnie będziemy kwalifikować z art. 155 kk.

Będą to sytuacje z pozostawieniem np: pracujących maszyn na wsi dziecko podchodzi pod pracujący kombajn wpada i jest śmierć. Dalej przy robotach drogowych zostawiają niezabezpieczone wykopy ktoś jedzie samochodem wpada i jest śmierć.

Skomentuj ten artykuł na forum